Jedna z dzielnic Krakowa, Nowa Huta, wciąż cieszy się niezbyt dobrą sławą, zwłaszcza wśród osób spoza Krakowa. Warto jednak wiedzieć, że historia Nowej Huty nie jest tak jednowymiarowa, jak mogłoby się wydawać. W poniższym artykule przedstawimy kilka ciekawych faktów dotyczących tej dzielnicy, które nie są powszechnie znane.
Budowę Nowej Huty rozpoczęto w 1949 roku, jako miejsce zamieszkania dla osób pracujących przy budowie Huty im. Lenina. Głównym architektem był Tadeusz Ptaszycki, a decyzja o rozpoczęciu budowy miała znaczenie nie tylko praktyczne, ale również polityczne i propagandowe. Zgodnie z projektem Nowa Huta miała być bowiem idealnym, modelowym miastem socjalistycznym. Została ona zaprojektowana na planie słońca w stylu socrealistycznym, a na stosunkowo niewielkiej przestrzeni miała pomieścić budynki zaspokajające wszystkie potrzeby przyszłych mieszkańców.
Jako że dzielnica ta była projektowana i budowana zgodnie z ideą socjalistyczną, nie ominęły jej przemiany następujące w całym kraju po roku 1989. Do najbardziej symbolicznych zmian można zaliczyć demontaż pomnika Lenina w dniu 10 grudnia 1989. Z biegiem czasu nastąpiły również przemiany społeczne - od kilkunastu lat można zaobserwować coraz więcej młodych małżeństw wybierających Nową Hutę jako miejsce do życia.
Mówiąc o historii Nowej Huty, nie można pominąć roli przemysłu. Sam fakt jej powstania związany jest z budową Huty im. Lenina (później im. Tadeusza Sendzimira, obecnie ArcelorMittal Poland S.A. Oddział Kraków. Było to ogromne przedsięwzięcie, przy którym zatrudnione były tysiące osób. Nowa Huta powstała jako dzielnica, która miała zaspokoić ich potrzeby mieszkaniowe. Dawna huta im. Lenina pod zmienioną nazwą działa do dziś, jednak obecnie nie zatrudnia już tak ogromnej rzeszy pracowników. Wymogło to również zmiany w strukturze społecznej samej Nowej Huty, która od wielu lat nie jest już dzielnicą czysto robotniczą.